Palombini-Formation

Zurück zu Platta-Decke

Darstellung und Status

Farbe CMYK
(35%,0%,30%,22%)
Farbe RGB
R: 130 G: 200 B: 140
Rang
lithostratigraphische Formation
Gebrauch
Element ist in Gebrauch
Status
inkorrekter Begriff (jedoch informell gebraucht)
Diskussion des Status

Nomenklatur

Deutsch
Palombini-Formation
Français
Formation à Palombini (schistes à calcaires fins)
Italiano
Formazione a Palombini
English
Palombini Formation
Herkunft des Namens

In Anlehnung an ähnliche Sedimente im Ligurischen Apennin benannt. [Palombini = Amboss / enclume ; les calcaires micritiques sont riches en Radiolaires et en silice cryptocristalline diffuse qui tend à constituer une trame spongieuse plus résistante surtout près des épontes des bancs leur conférant une section "en enclume" à l'affleurement]

Historische Varianten

Palombino (Targioni-Tozzeti 1769, dal Piaz & Trevisan 1956), Scisti con/a Palombini, Palombini-Kalke, Schiefer mit Palombini (Büchi & Trümpy 1976), scisti con palombini = schistes à Palombini = schistes à calcaires fins du type Palombino = Mandelschiefer [sic] (Trümpy 1976), Argille a palombini = Palombini-Formation = Palombini-Kalk-Formation (Lüdin 1987), Palombini-Schiefer (Spillmann 1993), pelagic limestone (Mateeva et al. 2017), Tonschiefer mit Palombini-Kalke (Bl. Ibergeregg)

Nomenklatorische Bemerkungen

cf. Argile a Palombini (Decandia & Elter 1972)

Beschreibung

Beschreibung

Alternating black shales and micritic pelagic limestones. Alternance de schistes argilo-siliceux non carbonatés et de calcaires micritiques en bancs décimétriques.

inkl. detritische Chromite (Obduktion)

Mächtigkeit
Ca. 80 m am Hörnligrat (Arosa-Decke, Lüdin 1987), max. 30 m in der Platta-Decke (Manatschal & Nievergelt 1997).

Hierarchie und Abfolge

Alter

Alter Top
  • Barrémien
Alter Basis
  • Spätes Tithonien
Datierungsmethode

Hauterivien - Albien im Ligurischen Apennin, mit diachrone Basis (Decandia & Elter 1972)

Geografie

Typusregion
Appennino ligure (Italia)

Paläogeografie und Tektonik

Paläogeografie
Piemont-Ligurischer-Ozean
Tektonische Einheit (bzw. Überbegriff)

Referenzen

Erstdefinition
Targioni Tozzetti G. (1777) : Relazioni di alcuni viaggi fatti in devrse parti della Toscana. Firenze

T. III

Neubearbeitung
Manatschal Gianreto, Nievergelt Peter (1997) : A continent-ocean transition recorded in the Err and Platta nappes (Eastern Switzerland). Eclogae geol. Helv. 90/1, 3-27

p.9: calcareous slates, dark siliceous shales and calcarenites alternating with dark grey limestones (Argille a Palombini. Emmat Series of Finger [1978], Neocomschiefer of Stöcklin [1949] or Roccabella-Schiefer of Dietrich [1970]), about 20-120 m thick in the Err nappe and up to 30 m in the Platta nappe, overlie the Radiolarite Formation. Dietrich (1969) found planktonic foraminifera (Hedbergella sp. Planomalina sp.. Schackoina sp.. questionable Globigerinoides and Clavihedbergella sp.) within the Argille a Palombini yielding an Aptian to Albian age for the youngest dated rocks in the Piatta ophiolitic sequence.

Wichtige Publikationen
Winkler Wilfried (1988) : Mid- to early Late Cretaceous flysch and melange formations in the western part of the Eastern Alps: palaeotectonic implications. Jb. geol. Bundesanstalt (Wien) 131/2, 341-389
zum Anfang der Seite
Diese Seite (oder Inhalt von Drittanbietern) benutzt Cookies.
Diese Seite (oder Inhalt von Drittanbietern) benutzt Cookies, aber wir respektieren die momentan aktivierte "Do Not Track" Einstellung Ihres Browsers!
Close menu